Enschede, donderdag 20-02-2025

Dagboek deel 111, Terugkijken..., deel 1.

Na jaren niet geschreven te hebben, valt er vanzelfsprekend het één en ander in te halen!

Dit wordt dan ook zeker een flinke 'schrijfklus', geknipt in meerdere delen, omdat hetb anders wel èrg lang zou worden...

En dus, laat ik er maar eens een begin mee maken.

De belangrijkste wapenfeiten van de laatste vijf/zes jaren vormen toch wel de coronatijd, een nieuwe gemeente en een slepende ziekte, met als kroon: God's aantoonbare aanwezigheid hierin!.

Allereerst de coronatijd. Natuurlijk heeft een ieder die periode beleefd als 'hels'! Avondklok, lockdown, spuitjes, spotjes over spuitjes, angstzaaierij op mondiaal niveau, versterving, bewuste opsluiting van ouderen en de daaruit voortvloeiende vereenzaming, propaganda op schaamteloze wijze, enz., enz...

Aan het begin van deze periode, maart 2020, werden wij door een zuster attent gemaakt op een gemeente die wèl doorging, ondanks het verbod van de staat. En zo togen wij daarheen en, eerlijk is eerlijk, het was een goede tijd! Veel zaken waren misschien niet helemaal volgens de Schrift, máárr..we konden belijden, prijzen en aanbidden en gemeenschap hebben met elkaar en dàt was zó belangrijk, in een tijd waarin iedereen angstig achterom keek, het volk stelselmatig gepushed werd om dé spuit te halen en uiteraard de bijbehorende "boosters" 1,2,3,4, etc....

Het was een Afrikaanse kerkgemeenschap van hooguit 40 mensen, waarvan het merendeel, zo'n dertig, van Nederlandse makelij. Er was eenheid, een grote saamhorigheid en in elke dienst gelegenheid om naar elkaars getuigenissen/ belevenissen te luisteren. 

En het was vooral het gemeenschap hebben met elkaar, dat voorop stond, samen met kleine bidgroepjes en bijbelstudiegroepjes door de week hier of daar. En ná de zondagse dienst, die van 14:30u.tot 16:30/17:00u. duurde, was er dan altijd de zogeheten "fellowship", waarbij gegeten werd, gekletst en gebeden.

Ja, het was een goede tijd, vol heilzaam belijden en delen waar dat feitelijk niet mocht. 

Tot zover deel 1. Het gaat verder in DEEL 2

Wees gezegend,

Sebo